Zwart weeskind zoekt gezelligheid

De weeskinderen spreken tot de verbeelding, niet alleen vanwege hun naam, maar ook omdat het grote en soms opvallend gekleurde vlinders zijn. Het rood weeskind bijvoorbeeld heeft bruine voorvleugels, maar prachtig rode achtervleugels met een zwarte band eroverheen. Dat is waar de weeskinderen hun naam aan danken, want dat zwart-rood was ook de kleur van de kleren van de weeskinderen uit Amsterdam. Een uitzondering op die kleurige tekening is het zwart weeskind. Dat is niet vreemd, want die hoort bij een heel andere familie dan de ‘echte’ weeskinderen. Overeenkomst is dat ze groot zijn en dat ze hun achtervleugel laten zien als ze verstoord worden. In tegenstelling tot de echte weeskinderen is de kleur daarvan bij het zwart weeskind zwart en grijs. Het zwart weeskind was tot 2010 een zeldzaamheid die af en toe in Zuid- en Zuidoost-Nederland werd gezien, maar inmiddels is deze vlinder in het hele land te vinden.

Een beproefde manier om zwart weeskinderen te zien te krijgen is door te smeren. De vlinders komen af op sterk geurende en erg zoete stroop die op bomen wordt gesmeerd. Als ze met hun roltong aan het snoepen zijn kun je ze soms tot zeer dichtbij naderen en foto’s maken. De afgelopen week kregen we bij De Vlinderstichting ook van twee mensen foto’s toegestuurd van het zwart weeskind, maar deze zaten niet op stroop. Het waren foto’s die overdag waren genomen van rustende zwart weeskinderen. Het zijn gezelligheidsdieren en ze zitten soms met een aantal bijeen, of zelfs met tientallen. Daarvoor zoeken ze beschutte plekjes, waar ze niet teveel opvallen. In dit geval was het onder een bruggetje en een stuwtje. De foto’s zijn gemaakt in Oosterbeek en Doorwerth. Het zwart weeskind is nog te vinden tot eind september, dus nog kans genoeg om ook zelf zo’n spectaculair slaapgezelschap tegen te komen.

Tekst: Kars Veling, De Vlinderstichting
Foto’s: Dick Bas (leadfoto: slaapgezelschap zwart weeskind): George Nelis; Kars Veling
Kaartje: NDFF