Phylloscopus proregulus. Pallasboszanger

Zeldzame gast uit de taiga zingt er op los bij Hilversum

Vogelbescherming Nederland
8-APR-2012 - Al sinds 24 maart zit aan de rand van de Westerheide bij Hilversum, een Pallas’ boszanger. Een zeldzame gast uit Siberische taiga, die vrijwel jaarlijks in Nederland wordt gezien, maar vrijwel uitsluitend in de herfst. De vogel valt op door zijn mooie zang en heeft al honderden vogelliefhebbers getrokken.

Bericht uitgegeven door Vogelbescherming Nederland [land] op [publicatiedatum]

Al sinds 24 maart zit aan de rand van de Westerheide bij Hilversum, een Pallas’ boszanger. Een zeldzame gast uit Siberische taiga, die vrijwel jaarlijks in Nederland wordt gezien, maar vrijwel uitsluitend in de herfst. De vogel valt op door zijn mooie zang en heeft al honderden vogelliefhebbers getrokken.

Het voorjaar brengt niet alleen onze vertrouwde zangvogels als tjiftjaf, fitis en zwartkop, maar ook altijd verrassingen. Zoals een Pallas’ boszanger, die door vogelaar Wim van der Schot uit Amsterdam op zaterdag 24 maart tijdens een wandeling werd ontdekt aan de rand van de Westerheide bij Hilversum. De vogel viel Wim op door zijn zang, die op geen enkele andere Nederlandse zangvogel lijkt. Sindsdien wordt de vogel elke dag in zijn favoriete naaldhoutperceeltje waargenomen en hebben inmiddels al honderden vogelaars kunnen genieten van deze bijzondere gast met zijn fraaie zang.

Pallas’ boszanger

De Pallas’ boszanger is een kleine zangvogel, qua formaat tussen goudhaan en tjiftjaf, en familie van de bekende fitis en tjiftjaf. Hij zingt niet alleen fraai, maar ziet er ook fraai uit: uitgevoerd in groen, geel en grijs, is hij overal opvallend getekend, met een opvallende oogstreep, wenkbrauwstreep, opvallende vleugelstrepen en een zeer kenmerkende gele vlek op zijn stuit. Deze is met name te zien als hij tijdens het zoeken naar voedsel (kleine insecten) ‘bidt’ als een goudhaantje.

Het broedgebied van de Pallas’ boszanger ligt in de uitgestrekte taiga van zuidelijk Siberië; de meest westelijke broedplaatsen liggen ver oostelijk van de Oeral. Hij is daar erg talrijk. De broedvogels trekken naar Zuidoost-Azië om te overwinteren. Maar in de herfst, zo vanaf half oktober tot eind november, dwalen jaarlijks kleine aantallen Pallas’ boszangers af naar West-Europa, ook naar Nederland. Ze worden dan vooral aan de kust gezien, soms ook in het binnenland. Een enkele keer blijven deze vogels overwinteren, zoals in de winter van 2010-2011 toen ook bij Hilversum twee Pallas’ boszangers verbleven. Het is goed mogelijk dat de Pallas’ boszanger op de Westerheide heeft overwinterd. Eerder werd in Vlaardingen een zingende Pallas’ boszanger in het voorjaar waargenomen, in 2002. De vogel van de Westerheide zal een van de komende dagen of weken ongetwijfeld vertrekken. Maar wanneer en waarheen, dat weet niemand.

De zang van de Pallas’ boszanger is opmerkelijk luid voor een vogel van een dergelijk klein formaat; de vergelijking met de winterkoning dringt zich daarbij op. De zang is zeer gevarieerd en prettig om te horen . Kenmerkend zijn de luide trillers en fluittonen, die hem de bijnaam ‘kanarie van de taiga’ hebben gegeven. De zang van de Pallas’ boszanger bij Hilversum is opgenomen en te beluisteren.

Tekst: Ruud van Beusekom, Vogelbescherming Nederland
Foto: GNU-licentie